مهر وطن
نام شاعر : حسین وطنپور ازغندی
دلم زمهر تو هرگز نمی شود سیراب.
به رغم آنکه شدی تو کنون چنین بی آب.
تو یادگار عزیزان من درین خاکی.
که هست وجودوبهاشان درین جهان نایاب.
مراحل گذر عمر مادر و پدرم.
چه در مراحل پیری؛ چه روزگار شباب.
تمام یاد گذشته ز نسل و اجدادم.
که از بد و از خوب آن شود دو کتاب.
یکی کتاب خوشی ها و روزگار خوشی.
یکی کتاب غم و غصه ها و حال خراب.
زکوه و دشت و دمن ها و باغ زر خیزش.
زجوی های قنات و از آب آن محراب.
زچیست نام تو ازغند؟من چنین گویم.
که آب رود و قناتت بُوَد چنان قنداب.
مراقب پدرم باش مرد خوبی بود.
که آرمیده کنون در مزار تو درخواب.
به یادبود تمام گذشتگان صلوات.