اول کار کنم جمله به ایزد آغاز

خواهم امروز بگویم ز مکانی دلباز

از مکانی که همه باغ و گل و سنبل بود

بلبلان نغمه سرا و قمریان در آواز

رودها و قنواتش همه جاری و روان

برفرازش همگی جمله عقابان پرواز

باغسلطانی آن بی بدل و رویایی

بود از نقش خداوند در آنجا اعجاز

کمر مرد یکی قله بی همتا بود

کوه هایش همگی معدن ریواس و پیاز

از حسین علی پونه کنم اینک یادی

که اذانش چه صفا داشت به هنگام نماز

بی سبب نیست که نامش شده ازغند اینجا

مهد شیرینی و قند است، مثال شیراز

شیره هایش همه اینجا چو عسل شیرین

حیف چندیست که برفی نشدستش دمساز

حیف از آن باغ واز آن رود واز آن آبادی

چون که خشکیده کنون اینهمه در سوز و گداز

خشکسالی که شده آفت این ملک برین

رودها خشک شدو نیست به تعریف نیاز

کمر مرد شکستست ازین خشکسالی

کاش یکروز که اینها همه برگردد باز

معذرت می طلبم گر ز کسی یاد نشد

چون که کوتاه بود فرصت و این قصه دراز

جملگی مردم ازغند همه خوب و عزیز

همگی اهل دل و با شرف و سر افراز

مردمانی همه خونگرم و صمیمی و فهیم

نیستند اهل ریا و دغل و حیله و آز