ازغند، ای بهشت
نام شاعر : حسین .م
باز هم مي خوانمت باشور و عشق
زادگاهم اي سراي سبز عشق
بر فراز کوهسارانت بلند
مي زنم فرياد،ازغند،اي بهشت
سالياني کودکي با من شدي
بچه گي کردي برايم اي بهشت
اسم تو از قند شيرين تر مرا
ازغند اي زادگاهم مهد عشق
مردمانت پشت اندر پشت هم
رسمشان خوبيست اي نيکو سرشت
در تو تاريخي ايست از پيرانمان
ليک روزگار اجداد را در خاک کشت
باتمام آنچه در اين سينه است
دوستت دارم سراي سبز عشق