وسط اتاق سفرۀ نوروزی به آراستگی گسترده شده است . سفره پارچه ایست كرباسی به رنگ ارغوان بانقش ونگار ، در ابعاد تقریبی سه متر در سه متر كه بافتۀ هنرمندان ازغندی است .
سفره انصافاً بی نقص است ، هر چه مرسومِ سفره های نوروزی است البته با رعایت اصلِ ازغندی بودن در این سفره گذاشته اند . قلب سفره با تُنگی بلورین تسخیر شده ، دو ماهی سیاه کوچولو با شکم های سفید که از قنات « اسلام اباد» گرفته اند در تُنگ بی تابی می کنند .
دو سبزۀ عدس که با روبان قرمز آذین شده اند ، در دو طرف سفره و در امتدادِ اتاق ، طراوت و شادابی را هدیه میکنند .
انارهایِ « نقشی » در دیسهایی که بر چهار کُنج سفره نهاده شده دلبری میکنند !
گرداگرد سفره را كاسه های چینی با همان گل های قوری دم درب که قبلاگفته شد فراگرفته است .
«سوبنی » ( سمنو ) درون این کاسه های زیبا با آن گردوی وسوسه انگیز رویش هوش از سرآدم می بَرَد ! قاشق چای خوری ، كنار پیاله های مخصوص کشیدن سمنو ها با سلیقه گذاشته شده است .
دیس هایی نیز با « قطاب » هم باسبزی وهم مولکی ، « تفتو » و « زنجفیلی » در همه جای سفره دیده میشود .
حلواهای سیاه ( حلوایی از ترکیب گردو ، روغن و شیره ) و سفید ( حلوا مغزی یاجوزی ) مربای میوه هایی همچون : بِه ، هویج ، انجیر و زرشک ، حتی مربای سیب و كدو تنبل هم دیده میشد . مربای کدو تنبل کار زیادی می برد .
توت خشك شده وكوبیده شده به شكل كوفته کروی شکل ،
بشقابی ازچندتخم مرغ رنگین ،
دو تنگ شربت سكنجبین ( سکنگبین ؛ ترکیب سرکه و اَنگَبین ) با لیوان های بلوری کنارش ،
بادام و هسته زردآلوی بو داده ،
انواع تخمه های كدو ، هندوانه ، خربزه و آفتابگردان ، قیسی، مُلمُلی، كیشته (برگه زردالو)، لوله در پایین سفره ،
یك دست آفتابه لگن زیبای مسین و سفید شده خود نمایی میکند . شیر آفتابه گردن قو را تداعی میکند ! بر روی دسته آفتابه دو دست حولۀ ابریشم بافت ازغند انداخته اند و در تمام سفره حتی یک شیرینی شهری دیده نمیشود.