از قدیمی ترین کفش هایی که در ازغند استفاده میشده چارق میباشد که تماما از چرم خالص گاو بوده، حتی کف و بندهای بلند آن نیز از چرم بوده است .
علت اینکه دماغه چارق به صورت برگشته و رو به بالا میباشد، این است که هنگامی که سوار بر اسب میشدن دماغه چارق را در رکاب اسب قفل میکردند .
هنگامی که بندهای چارق کشیده شود کفش خود به خود اندازه پا شده و بندها به دور ساق پا، تا زیر زانو بسته میشده که زیر بندها، قبل از بسته شدن نوعی پشم بافته شده به نام پتک استفاده میشده .